Jaren geleden had ik een date met iemand die plots zei: jij bent heel sensitief, of niet? Mmmmm grmmmm, mompelde ik. Ik liet duidelijk merken dat ik niet gediend was van deze opmerking. ‘Dat is een compliment’ verduidelijkte hij. ‘Ik hou van sensitieve mensen.’ Ik vroeg er niet op door. Dat had ik misschien beter wél kunnen doen.
Zoals: ‘Hoezo dan? Wat zijn de móóie eigenschappen? Waarom vind jij het fijn om bij sensitieve personen in de buurt te zijn?’ In plaats daarvan probeerde ik mijn sensitieve kant te ontkennen. Ik had er namelijk voornamelijk last van.
Na een familiefeest van 2 uur ben ik uitgeput. Van warenhuizen krijg ik stress. Ik heb heel (héél) veel tijd voor mezelf nodig. Reizen is uitputtend voor me. Als ik honger krijg, moet ik dírect eten anders word ik licht in mijn hoofd. Mijn bloedsuikerspiegel daalt dan snel.
Energieën van andere mensen komen heel hard binnen bij me. Als ik praat met iemand die chagrijnig of moe is, dan is de kans groot dat ik me na een halfuur óók zo voel.
En zo zijn er nog een aantal kenmerken waardoor ik voor mijn gevoel vaak buiten de boot val. Ik kan niet ‘normaal’ meedoen met de rest van een groep. Ik ben gewoon sneller moe en dan moet ik alleen zijn om weer op te kunnen laden. (Ok, poes Daantje mag er altijd gezellig bij komen liggen :)).
Ik ben een typisch HSP’er. Een Hoog Sensitief Persoon.
Naar schattig is 15 tot 20% van de bevolking hooggevoelig. Natuurlijk zijn er binnen die groep allerlei gradaties mogelijk. (En ook dieren kunnen trouwens hooggevoelig zijn).
Bij HSP’ers komen alle prikkels intenser binnen. Prikkels zoals geuren, geluiden, gesprekken, energieën etc. Die prikkels worden op een andere manier verwerkt in de hersenen. We hebben meer tijd nodig om alles te verwerken.
Het zenuwstelsel van HSP’ers raakt sneller overbelast als er te veel prikkels zijn, zoals in grote groepen mensen. Het kan ook zijn dat je meer slaap nodig hebt dan andere mensen.
Liefdevol omgaan met hooggevoeligheid
Lange tijd heb ik mijn hooggevoeligheid willen ontkennen. Ik las er wel eens wat over. Maar eigenlijk had ik er nooit zo’n zin in om het volledig te omarmen… Juist omdat ik er vooral last van had. De mooie kanten ervan vond ik maar lastig om te zien.
Onlangs sloeg ik een oud dagboek open. Ik was die dag naar een familiefeestje geweest. En terwijl de rest van de familie nog gezellig bleef eten met elkaar, moest ik na een uur of 2 echt weg. Ik was volkomen uitgeput, leeg, emotioneel. Al die spanningen die daar hingen!
In mijn dagboek schreef ik gefrustreerd: ‘Waarom kan ik dit niet? Waarom ben ik zo snel moe en anderen niet? Waarom ben ik zo zwak?’
Nu, jaren later, kijk ik met liefdevolle ogen naar die zinnen. Wat ben ik altijd hard voor mezelf geweest! Dat constante vergelijken met andere mensen en dan denken dat ik zwak ben… Pfff… Wat een aanslag op mijn zelfvertrouwen.
Steeds meer kan ik ervan genieten om ervaringen van andere HSP’ers te lezen. Wát een herkenning! Dat heb ik óók allemaal! Ik ben niet zwak, ik sta gewoon open voor veel energieën.
Zo ben ik geboren.
Het is een déél van mij.
Een deel dat ik voluit mag omarmen. En stapje voor stapje kan ik ook de mooie kanten van deze sensitiviteit erkennen.
Ineens kwamen bijvoorbeeld enkele herinneringen naar boven drijven waarbij ik dingen al wéét van andere mensen, zonder dat ze dat hoeven te zeggen. Soms ook van mensen die ik nauwelijks ken. Een keer coachte ik iemand en wist ik intuïtief wat zij als kind wilde worden, als ze later groot was. En het waren bepaald geen standaard beroepen. We waren er allebei verbaasd over!
‘Goh,’ bedacht ik daarna. ‘Misschien ben ik wel helderwetend, zonder dat ik dat van mezelf weet.’ Haha. Dat vond ik een mooi inzicht van de dag.
En ineens kwam er ook een ander helder inzicht.
Als ik de lastige kant van mijn sensitiviteit voluit durf te omarmen en te koesteren, dan ontstaat er óók meer ruimte voor de krachtige en mooie kant.
Want álles mag dan in het licht gaan staan.
En ik heb er ook zin in om de mooie kanten van deze sensitiviteit te gaan belichten.
De focus op de lastige kanten heeft nu wel lang genoeg geduurd.
Dát is pas een helende reis…
Ps. Een fijn boek over hooggevoeligheid vind ik Leven met hooggevoeligheid. Van opgave naar gave van Susan Marletta-Hart.
Pps. Wil je meer tips om jouw leven in balans te krijgen? In mijn gratis e-book Het pad van je Hart deel ik de oefeningen die mij heel erg goed hebben geholpen om dicht bij mezelf te blijven als HSP'er. Inschrijven kan hier.